dag 25 maart 16

Hoe hoort zo'n laatste dag hier in het uiferzte zuidwesten van Australië aangekleed te worden. NTuurlijk met een heerlijk ontbijt bin Dirk en zijn vrouw in hun b&b. En daarna? Een tocht naar de vuurtoren Leeuwin, genoemd naar dat voc schip dat hier eens aan de horizon verscheen. Een toren die pas door de engelsen in xe 19e eeuw werd gebouwd met limestone, gietijzer en een spiegel die tot 40 km op zee zichtbaar was en is. Er gaat zelfs een geru ht dat een schipper het licht al zag op 100 km maar dat zal visserslatijn zijn. De weg overigens naar de toren voerde ons door prachtige bossen met torenhoge oude bomen. We moesten even afslaan naar Hamalin Bay, een prachtig strand, waar de rays heel gemoedelijk tot aan het strand komen: pijlstaartvissen die in dit geval niet gevaarlijk waren. Het gebied rond ce vuurtoren is spectaculair, de plek waar de southern ocean en indian ocean elkaar treffen, met de warme stroom uit het noorden en de koude van Antarctica. De mega kreeften die hier te vinden zijn waren even op vakantie, net als de walvissen die hier paren voor ze weer zuidwaarts trekken.
En wat stond daarna op ons te wachten? Inderdaad wijn. Eerst naar de winery Leeuwin, waar ik in 1997 ook was. Stel je voor een heuvelachtig terrein met prachtig aangelegde wijngaarden, een restaurant dat uitzicht biedt op een groot grasveld, waar jaarlijks een concert wordt gegeven door een topper: dit jaar James Taylor. Eerder waren hem voorafgegaan Sting, Sherley Bessie, Tom Jones en anderen. Topwijn, topfood - ja hoor angus beef- en een vrwijzing naar de voc. Gelukkig hadden we nog niet tijd om een proeverij te doen van wijnen van winery Voyager Estate een gebouw in volledig kaapse stijl a la Constantia in Stellenbosch. De drie wijnen, wit, roze en rood, vroegen om koestering, leidend to verscheping van kisten en dozen,maar we hebben ons ingehouden.
We sloten de dag af aan de kust van Prevelly, waar de zon keurig op tijd onderging en ongetwijfeld zijn licht nog laat schijnen op de verkiezingsuitslag in Nederland.